Στο όμορφο και γραφικό χωριό της Ζούρβας εκτός από γνήσια κρητική φιλοξενία και όμορφες περιπατητικές διαδρομές μπορεί κανείς με τον κατάλληλο εξοπλισμό να βιώσει και πιο έντονες συγκινήσεις.
Απέναντι από το χωριό κρυμένη μέσα στις απότομες πλαγιές και τα πεύκα βρίσκεται η πηγή της Τρομάρισσας, καθώς και το ομώνυμο φαράγγι που ξεκινάει από εκεί. Το όνομα της περιοχής συνδέεται με λαϊκούς μύθους για νεράιδες και ξωτικά, καθώς και σημαντικές στιγμές της νεότερης ιστορίας μας. Σήμερα το φαράγγι όμως δεν φιλοξενεί πλεον αντάρτες και νεράιδες, αλλά σύγχρονους "επαναστάτες" κατά της καθημερινότητας που με τα πολύχρωμα κράνη τους και ένα σωρό υλικά περασμένα στη μέση τους αναζητούν την γαλήνη και την ομορφιά στην αγκαλιά της φύσης.
Το φαράγγι αυτό λοιπόν εξερευνήθηκε και ασφαλίστηκε με τακτές επισκέψεις από μέλη του τμήματος Κρήτης της Ελληνικής Σπηλαιολογικής Εταιρίας (Ε.Σ.Ε.) και της Σπηλαιολογικής Ομάδας του Ορειβατικού Χανίων από το Φλεβάρη του 2009 μέχρι σήμερα. Η πρόσβαση στο φαράγγι γίνεται με πεζοπορία δύο ωρών περίπου από το καλοσημαδεμένο μονοπάτι Ζούρβα-Τρομάρισσα το οποίο ανήκει στο δίκτυο μονοπατιών Πράσινες Διαδρομές, που ολοκλήρωσε προσφάτως ο Ορειβατικός Σύλλογος Χανίων, το οποίο διασταυρώνεται με την κοίτη του χειμάρου λίγο πριν το τέλος του. Πρόκειται για ένα τεχνικό φαράγγι που απαιτεί γνώσεις κατάβασης με σχοινί, πιο αναλυτικά έχει 40+ τεχνικές καταβάσεις με τη μεγαλύτερη 30 μέτρα ύψος, καθώς και άλλες μικρότερες που δεν απαιτούν σχοινί, αλλά προσεκτική καταρρίχηση στο βράχο. Η Τρομάρισσα ουσιαστικά είναι ένας χείμαρος και έχει νερό μόνο μετά από νεροποντή στα γύρω βουνά και αυτό την καθιστά επισκέψιμη σχεδόν όλο το χρόνο για τους λάτρεις του canyoning (τεχνική διάσχιση φαραγγιών). Στην κοίτη της συναντά κανείς πλούσια χλωρίδα από αρωματικά φυτά, όπως ο περιβόητος δίκταμος μέχρι πανύψηλα κυπαρίσσια, αγριοσυκιές κ.α. Πλούσια επίσης είναι και η πανίδα, καθώς στα τοιχώματα του φαραγγιού βρίσκουν καταφύγιο πολλά είδη πουλιών και οι συμπαθέστατες κατά τα άλλα κατσίκες της περιοχής που τείνουν να γίνουν αναπόσπατο κομμάτι του οικοσυστήματος.
Για την ιστορία το φαράγγι ασφαλίστηκε με μια πρώτη αγκύλωση κατα το διάστημα Φεβρουάριος 2009 - Οκτώβριος 2009 από τους: Σκοντινάκη Γιάννη, Βάγια Βασίλη, Πολυχρονάκη Μιχάλη, Πρινολάκη Κώστα, Καρτσώνη Μιχάλη, Ζωγραφάκη Γιώργο και Μπαλαδήμα Χριστόφορο.
Σε δεύτερο επίπεδο και για μεγαλύτερη ασφάλεια ασφαλίστηκε με νέες μεθόδους τον Οκτώβριο του 2015 από την Σπηλαιολογική Ομάδα Χανίων σε συνεργασία με την ΕΣΕ (τοπικό τμήμα Κρήτης)